Projekt pod tytułem „www.muzeach” realizowany od 1 kwietnia 2019 r. do 31 marca 2022 r. miał na celu powszechne udostępnienie zasobów cyfrowych pięciu muzeów prowadzonych lub współprowadzonych przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Należą do nich: Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie (lider projektu), Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN, Muzeum Narodowe w Lublinie, Muzeum Narodowe w Szczecinie i Muzeum – Zamek w Łańcucie.
W ramach projektu udostępniono również informacje o zbiorach w ramach cyfrowych kolekcji Muzeum Narodowego w Szczecinie w systemie informacji geograficznej - GIS.
Zbiory zabytków archeologicznych Muzeum Narodowego w Szczecinie należą nie tylko do wyróżniających się ilościowo kolekcji muzealnych, lecz także do cechujących się długą tradycją gromadzenia najstarszych świadectw kultury w wymiarze regionalnym. Obejmują one znaleziska pochodzące z odkryć przypadkowych, poszukiwań i badań prowadzonych na Pomorzu od lat 20. XIX w. do czasów współczesnych. Znaczna część tego zasobu jest powiązana z danymi przestrzennymi zgromadzonymi w Archiwum Działu Archeologii. Zazwyczaj zachowały się informacje – w opisach metrykalnych, notatkach, szkicach, na mapach, w dokumentacji badań i literaturze – pozwalające ustalić miejsce odkrycia poszczególnych zabytków. Niektóre mają odnotowaną tylko lokalizację przybliżoną – w granicach gruntów miejscowości), a inne dokładniejszą. Łączenie informacji o zabytku z kontekstem jego odkrycia, w tym lokalizacją znaleziska, należy do istotnych zadań dawnego i współczesnego muzealnictwa archeologicznego, które jest mocno powiązane z ochroną konserwatorską zabytków pra- i wczesnodziejowych, czyli zarówno przedmiotów wykonanych ręką ludzką przed wiekami, jak i stanowisk archeologicznych w terenie (dawnych osiedli, cmentarzysk, miejsc kultu, produkcji itp.). GIS oferuje w tym zakresie różnorodne możliwości prezentowania źródeł archeologicznych wraz z lokalizacją miejsca ich odkrycia. Przedstawienie muzealiów archeologicznych w powiązaniu z choćby podstawowymi danymi przestrzennym jest rozwiązaniem umożliwiającym scalenie elementów krajobrazu kulturowego. Jest też świetnym materiałem edukacyjnym oraz naukowym. GIS pozwala również na ukazanie różnorodnych relacji między sąsiednimi obiektami, miejscami i obszarami, dzięki możliwości przeglądania obiektów, miejsc czy obszarów według mapy.
W zbiorach Muzeum Narodowego w Szczecinie zachowała się duża część dokumentacji – wykazów i map – z nazwami terenowymi obiektów fizjograficznych naturalnych i antropogenicznych, oraz miejsc zamieszkanych i niezamieszkanych z obszaru dawnej prowincji Pomorze. Jest to oryginalny zasób źródłowy – zespół archiwaliów dokumentujący niematerialne dziedzictwo kulturowe regionu w zakresie toponimów (Flurnamen Sammlung). Zasób obejmuje wykazy nazw toponimów opracowywanych w latach 30. XX w. oraz mapy, na których naniesiono lokalizację tychże nazw. Dokumentacja została przygotowana przez ówczesnych regionalistów w ramach programu gromadzenia pomorskich nazw toponomastycznych, którego inicjatorem był językoznawca, dr Robert Holsten.
Udostępnienie części zdigitalizowanego zasobu powiązanego z danymi przestrzennymi stworzy możliwość szerszego wykorzystywania go w badaniach z różnych dziedzin specjalistycznych jako narzędzia do studiów w konkretnych dyscyplinach nauki, a także np. przez samorządy lokalne oraz w celach edukacyjnych dla szerszego grona odbiorców. Uzupełni także znacznie regionalny krajobraz kulturowy o komponenty niematerialnego dziedzictwa.
Projekt dofinansowany z Funduszy Europejskich oraz ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Projekt jest realizowany w ramach Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa na lata 2014-2020, oś Priorytetowa nr 2 „E-administracja i otwarty rząd”, działanie nr 2.3 „Cyfrowa dostępność i użyteczność informacji sektora publicznego”, poddziałanie nr 2.3.2 „Cyfrowe udostępnienie zasobów kultury”.
